Historia seminarium

Lata 1921 - 1939


       Od czasu przybycia do ojczyzny w 1921 roku ojcowie ze Zgromadzenia Ducha Świętego pochodzący z Polski swoją formację seminaryjną odbywali w Chevilly pod Paryżem we Francji.

Lata 1939 - 1974


       Po II wojnie światowej alumni studiowali w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu. Seminarzyści mieszkali wówczas w duchackim domu zakonnym w Puszczykowie i codziennie dojeżdżali na wykłady do Poznania. Przez prawie trzydzieści lat po wojnie było mało powołań do pracy misyjnej, wobec czego Prowincja Polska podjęła decyzję stworzenia własnego ośrodka formacyjnego.

Lata 1974 - do dzisiaj


         Na przełomie 1974/1975 roku przeprowadzono w parafiach na terenie kraju szereg animacji misyjno-powołaniowych, które zaowocowały powstaniem pierwszego nowicjatu. Dnia 1 września 1975 roku w Bydgoszczy nowicjat rozpoczęło aż jedenastu kandydatów do życia zakonnego, większość z nich przygotowywała się do stanu kapłańskiego. Dnia 2 lutego 1976 roku pierwsi nowicjusze przywdziali habity zakonne, a dnia 26 września 1976 roku ośmiu przyszłych seminarzystów złożyło swoje pierwsze śluby zakonne. Następnie rozpoczęli oni studia filozoficzne w październiku 1976 roku w nowo powstałym Wyższym Seminarium Duchownym Zgromadzenia Ducha Świętego. Pod koniec lat osiemdziesiątych w seminarium im. bł. ojca Jakuba Lavala studiowało jednocześnie około czterdziestu seminarzystów. Były to lata świetności tej młodej uczelni i pierwszego seminarium duchownego na terenie miasta Bydgoszczy. Obok własnych wykładowców - ojców ze zgromadzenia, do grona profesorskiego należeli prezbiterzy z różnych diecezji: z Gniezna, Poznania, Pelplina, Włocławka i Gdańska. Wykłady prowadzili także późniejsi księża biskupi, m.in.: ks. abp Edmund Piszcz, ks. abp Marian Gołębiewski, ks. bp Bogdan Wojtuś, ks. abp Zbigniew Kiernikowski i ks. abp Wojciech Polak.